Marianek...

„Ta część nieba nazywana jest Tęczowym Mostem.

Kiedy odchodzi zwierzę, które było szczególnie bliskie komuś, kto pozostał po tej stronie, udaje się za Tęczowy Most. Są tam łąki i wzgórza, na których wszyscy nasi mali przyjaciele mogą bawić się i biegać razem. Mają tam dostatek jedzenia, wody i słońca; jest im ciepło i przytulnie.

Wszystkie zwierzęta, które były chore i stare powracają w czasy młodości i zdrowia; te które były ranne lub okaleczone są znów całe i silne, takie, jakimi je pamiętamy marząc o czasach i dniach, które przeminęły. Zwierzęta są szczęśliwe i zadowolone, z jednym małym wyjątkiem: każde z nich tęskni do tej jedynej, wyjątkowej osoby, która pozostała po tamtej stronie.

Biegają i bawią się razem, lecz przychodzi taki dzień, gdy jedno z nich nagle zatrzymuje się i spogląda w dal. Jego lśniące oczy są skupione, jego spragnione ciało drży. Nagle opuszcza grupę, pędząc ponad zieloną trawą, a jego nogi poruszają się wciąż prędzej i prędzej.

To Ty zostałeś dostrzeżony, a kiedy Ty i Twój Najlepszy Przyjaciel wreszcie się spotykacie, obejmujecie się w radosnym połączeniu, by nigdy już się nie rozłączyć. Deszcz szczęśliwych pocałunków pada na Twoją twarz, Twoje ręce znów pieszczą ukochaną główkę, patrzysz znów w ufne oczy swego Przyjaciela, który na tak długo opuścił Twe życie, ale nigdy nie opuścił Twego serca.

A potem przekraczacie Tęczowy Most – już Razem…”

Czekaj na mnie za Tęczowym Mostem mój ukochany...

mój Gospodarzu, mój Gapciu...

moje Mariano Italiano..

moje szczęście, moje piękności o niebieskich oczkach...

mój wymarzony, najlepszy z najlepszych...

mój wielbicielu miziania po brzuszku...

mój najwierniejszy z wiernych...

całuję Cię po główce i mówię...

kocham Cię i zawsze będę...

teraz już zawsze będę tęsknić i czekać...

wybacz, jeżeli kiedykolwiek Ciebie zawiodłam..

do zobaczenia Marianku po drugiej stronie tęczy...

DZIĘKUJĘ MÓJ PRZYJACIELU...

Dziś bardzo osobiście, ale skoro jest to mój pamiętnik...

Mojego kotka nie udało się uratować...

ale może uda się pomóc, nakarmić...

 a może nawet uratować inne skrzywdzone małe stworzenie...

pozwoliłam, więc sobie podać Wam link do bloga

a zarazem fundacji, którą stworzyła Ori...

http://pelnialatawdomutymianka.blogspot.de/

poczytajcie, zatrzymajcie się na chwilę, pomóżcie...