ucieczka.....

Totalny power trzymał mnie od kilku tygodni...

dodawał energii, podpowiadał pomysły...

sprawiał, że dni były bardzo pracowite, ale i euforyczne...

No tak, ale nie można mieć wiecznie głowy w chmurach...

i niestety wczoraj poczułam "ten stan"...

powoli zaczynał mnie dopadać...

i znów czarnowidztwo, brak wiary w siebie,

totalny smutek i bezsilność...

słowem zaczyna się "dół"...

ucieczka?... tak!! ucieczka to jedyne wyjście...

niestety nie ucieknie się od problemów, ale od rzeczywistości na troszkę można...

więc uciekłam do mojego ukochanego miejsca...

naładować baterie, pobyć trochę sama ze sobą, przemyśleć wszystko raz jeszcze...

a przede wszystkim nacieszyć oko i duszę.....

wycieczka udała mi się przednio...

otworzyłam furtkę na "nowe" nie zamykając jej na "stare"...

pooddychałam zapachem starych chat...

zatrzymałam się z trwającego ostatnimi czasy szaleńczego biegu...

kilka godzin wystarczyło, by moja "moc" powróciła ;)...

do domu wracałam podekscytowana z pękiem bibułowych róż, chabrów i niezapominajek ;)

z mocnym postanowieniem, że nauczę się robić bibułowe piękności...

tak!! jutro kupuję bibułę i zaczynam ;)

na pierwszy raz łańcuch, bo najłatwiejszy ;)...

potem kwiaty a może nawet pająk ;)...

jak dobrze, że moja Kasia podarowała mi kiedyś snopek słomy... ;)

 teraz będzie jak znalazł ;)...

 dziś w skansenie "zobaczyłam" coś jeszcze...

 pewnego krawca....

 na starej maszynie haftował piękne łowickie kwiaty....

powstawały chusty, serwety, pokrowce na okulary i telefony....

 a ja zobaczyłam nie tylko ciężko zarabiającego na życie rzemieślnika...

ale przede wszystkim człowieka z pasją....

zakochanego w kolorach, kwiatach i polskiej tradycji...

od Pana krawca dostałam pęczek bibułowych maków....

i teraz już nie zapomnę....

że można, że "da się", że warto...

że warto wierzyć, czekać, starać się...

że warto pozostać sobą....

małymi kroczkami, ale wytrwale...

konsekwentnie....

nawet jeżeli czasem samoocena spada i wszystko jest w czarnych barwach....

po powrocie do domu z dziewczynkami udekorowałyśmy bibułkowymi kwiatkami

wszystkie nasze Maryjki...

a wieczorem znów zasiadłam do szydełka...

tylko przerzuciłam się z różowości na biel i błękity...

bo znów mam duszę niebieską...

znów się rozmarzyłam, znów mam wiele planów i pomysłów do realizacji....

zaszydełkowałam więc smutek...

wycałowałam córki i wszystkie cztery koty...

i znów rzucam się w wir pracy ;)

cudownego weekendu Wam życzę!!