Życzenia z zaświatów

                           

Przyszedł do mnie w czasie snu: jasny, szczęśliwy, uśmiechnięty i zapytał mnie czy Go poznaję, gdyż nieco się zmienił... a ja? a ja oczywiście płakałam krokodylimy łzami i byłam taka szczęśliwa, że wreszcie miałam sposobność, by znów Mu powiedzieć, że Go kocham, że tak strasznie tęsknię, że brakuje mi Go każdego dnia. Znów mogłam się do Niego wtulić, znów mogłam dotknąć Jego buzi i wycałować po ukochanych rękach... Był dziś moim pierwszym i jedynym gościem. Gościem, który pokonał inny wymiar, by złożyć mi imieninowe życzenia.... Oczywiście natychmiast po przebudzeniu zostałam obsypana buziakiami od córek, od męża, zaraz też zadzwoniła mama, chwilę potem mój brat, który jak sam stwierdził prawie by zapomniał, gdyż w kalendarzu podawano Czesława, ale przewertował inne i znalazł ; )...  dostałam dziś życzenia od bliższych i dalszych mojemu sercu, jak również nie dostałam od Tych na których liczyłam... lecz najważniejsze były właśnie te z zaświatów... życzenia, których się nie spodziewałam, tak rzeczywiste, tak realne, dające mi wiarę, że jest ktoś, kto zawsze o mnie myśli, kto kocha miłością bezwarunkową, dla której nie ma granicy między życiem i śmiercią... mój kochany TATUŚ STANISŁAW....